உலக சினிமா : Declaration of War

சமிபத்தில் பார்த்த இரண்டு பிரென்சு படங்கள் என்னை மிகவும் பாதித்தது. ஒரு படத்தின் இருந்து பாதிப்பு மீண்டு வருவதற்குள் அடுத்த படத்தை பார்த்து தவறு செய்துவிட்டேன். இரண்டு படங்களும் அடுத்த ஒரு வாரத்திற்கு எந்த படங்களும் பார்க்க முடியாமல் என்னையே ஆட்கொண்டு விட்டது.

 உலகத்தில் சிறந்த காதலர்கள் என்று ரோமியோ - ஜூலியட் என்று சொல்வோம். காரணம், காதலித்து காதலுக்காக இறந்ததால். ஒரு வேளை இவர்கள் திருமணம் செய்து வாழ்ந்திருந்தால், இவர்களை உலக காதலர்கள் பட்டியலில் நாம் சேர்த்திருப்போமா ? கண்டிப்பாக சேர்க்கலாம் என்கிறது ‘Declaration of War'.

எட்டு வயது சிறுவனுடன் மருத்துவ அறையில் நுழைகிறாள் ஜூலியட். உள்ளே நுழையும் முன் தனது காதல் கதையின் நினைவுகளை சொல்கிறாள். நண்பர்கள் ஏற்பாடு செய்த விருந்தில் ரோமியோவை பார்க்கிறாள் ஜூலியட். பார்த்த மாத்திரத்தில் இருவரும் காதல் கொள்கிறார்கள். திருமணம் செய்துக் கொள்கிறார்கள். ஷேக்ஸிபியர் வஞ்சத்தால் இறந்த காதலர்கள், மீண்டும் உயிர் கொண்டு வாழ்வது போல் வாழ்கிறார்கள்.

எல்லாம் சுபமாக நடக்க, ஜூலியட்டுக்கு கருத்தரித்து ஆண் குழந்தையை பெற்றெடுக்கிறாள். அதுவரை உலக காதலர்களாக இருந்தவர்கள், குழந்தையை பார்த்துக் கொள்வதில் சண்டைப்போடுகிறார்கள். அதுவும், இரவு நேரத்தில் குழந்தை அழும் போது, பசிக்காக அழுகிறது என்று அம்மா சொல்ல, இரவு முழுக்க குழந்தை எப்படி பசிக்காக அழும் என்று அப்பா கேட்கிறார்.

குழந்தையை அழைத்து கொண்டு மருத்துவரிடம் செல்ல, குழந்தையை அழுவதை நிறுத்த வழிகள் சொல்கிறார். ஒரு சமயம், குழந்தை வாந்தி எடுப்பதை பதட்டப்பட்டு ரோமியோ ஜூலியட்டுக்கு அலைப்பேசியில் அழைக்க, வேலை நடுவில் இருக்கும் ஜூலியட்டுக்கு கோபம் வருகிறது. குழந்தை விஷயத்தில் இருவருக்கு சிறு சிறு மன கசப்புகள் வருகிறது.

 சில மாதம் கழித்து, குழந்தையை ப்ளே ஸ்கூல் சேர்க்க, அங்கு “உங்கள் குழந்தை மற்ற குழந்தைகள் போல் இல்லை” என்பதை சொல்கிறார்கள். மருத்துவரிடம் குழந்தையை கொண்டு செல்ல, குழந்தைக்கு மூளையில் புற்றுநோய் இருப்பதாக சொல்கிறார்கள். அந்த மருத்துவர், மூளைக்கு என்று வேறொரு மருத்துவரை அறிமுக செய்து வைக்கிறார். மூன்று வயது நிறம்பாத குழந்தைக்கு, அருவை சிகிச்சை செய்கிறார். ஆனால், புற்றுநோய் முழுமையாக குணமைடையவில்லை. சரியான மருத்துவம், சுத்தம், காற்று எல்லாம் சேர்த்து குழந்தையை பாதுக்காக்க முடியும் என்கிறார் மருத்துவர். ஐந்து ஆண்டுகள் போராட்டத்திற்கு பிறகு தங்கள் மகனை எப்படி காப்பாற்றுகிறார்கள் என்பது மீதி கதை.

குழந்தையை விட பெற்றோர்கள் வியாதியிடம் அதிகம் போராடுகிறார்கள். குழந்தை புற்றுநோயோடு போராடும் போது கணவன் - மனைவி உறவும் போராட்டத்தில் தள்ளப்படுகிறது. சிகிச்சைக்கு பணம், ஆருதலான வார்த்தைகள், தாம்பத்திய உறவு என்று எதிர்பார்க்கும் சராசரி பாத்திரங்களை காட்சியில் கொண்டு வந்துள்ளார்கள். இருவரும் தங்கள் குழந்தையை நினைத்து கலங்காமல், மன உறுதியுடன் இருப்பது நம்மை கலங்க வைக்கிறது.

மருத்துவமனையில் ரோமியோ, ஜூலியட் உறவினர்கள் அவர்களுக்கு ஆருதலாக இருப்பதும், ஜூலியட் அம்மா நம்பிக்கைக்காக கயிறு தருவதும், ஜூலியட் சகோதரி துணையாக இருப்பது.... துன்ப நேரத்தில் நல்ல உறவுகள் ஒரே மாதிரியாக இருக்கிறார்கள். இது போன்ற உறவுகள் இந்தியாவில் மட்டுமே சாத்தியம். வெளிநாட்டில் இல்லை என்ற பொய் பிரச்சாரத்தை உடைத்து எறிகிறது.

மருத்துவர்கள் என்ன தான் வேலை பளுவில் இருந்தாலும், தங்கள் குழந்தை காப்பாற்ற முடியுமா ? குழந்தையின் உடல்நிலை எப்படி இருக்கிறது போன்ற பெற்றோர்களின் கேள்விகள் பெரிய மருத்துவரிடம் கேட்க முடியாமல் சிப்பந்திகள் தடுத்தால் கோபம் வரும். சிப்பந்தியோ, டியூட்டி டாக்டரோ என்ன சொன்னாலும் கேட்க தோன்றாது. இதை அப்படியே இந்த படத்தில் பதிவு செய்திருக்கிறார்கள்.

84வது ஆஸ்கர் விருதுக்காக அந்நிய மொழி பிரிவுக்கு, பிரென்சு மொழியில் இந்த படத்தை தேர்வு செய்து அனுப்பப்பட்டது. இறுதி சுற்றுக்கு இந்த படம் தேர்வாகவில்லை என்றாலும், பார்க்க வேண்டிய படம் என்று என்பதில் மாற்றுக்கருத்தில்லை.

இரண்டாவதாக பார்த்த பிரென்சு படம், "A Happy Event (Un heureux événement)". நேரம் கிடைத்தால் அடுத்த பதிவில் இந்த படத்தைப் பற்றி எழுதுகிறேன்.