எத்தனை ஆண்டுகள் ஆனாலும் பார்ப்பனர்கள் செய்த கொடுமையை மறந்து விடக்கூடாது. ‘மனு தர்மம்’ என்ற பெயரில் அதர்மத்தை செய்தவர்களை, தற்போதிய பார்ப்பனிய சமூகம் கூட தங்கள் முன்னோர்கள் மீது சானி அடிப்பார்கள். அப்படி, அவர்கள் கடைப்பிடித்த பிற்போக்கான பல சிந்தனைகளில் ‘சதி’ யும் ஒன்று. இறந்த கணவனோடு மனைவியும் உடன் கட்டை இறந்து போவது !
கணவன் இழந்து மனைவி தவிக்கக் கூடாது எனவும், கணவன் - மனைவி இருவரும் இறந்து அடுத்த பிறவியில் சேர்ந்து சந்தோஷமாக வாழ்வார்கள் என்று பல காரணங்கள் மனுதர்மத்தில் சொல்லப்படுகிறது. இப்படி, பல பிற்போக்கான சிந்தனையுடனும், இந்திய அரசியல் சட்டத்திற்கு எதிரான கருத்துக்களுடைய தர்மத்தை குருட்டுத் தனமாக நம்பும் கதாப்பாத்திரங்களை வைத்து எடுக்கப்பட்ட படம் தான் “அந்தர்சாலி யாத்ரா” (Antarjali Jatra).
நாடி நரம்புகள் தளர்ந்து இறக்கும் தருவாயில் இரண்டு பிள்ளைகளோடு கங்கை நதிக்கரையில் வருகிறான் முதியவனான சீதாராமன். அவர் உடலை பார்த்த மருத்துவரும் நீண்ட நாள் உயிருடன் இருக்க மாட்டார் என்கிறார். ஆனால், ஜோதிடர் அனந்தா சீதாராமன் கைரேகையை பார்த்து, சீதாராமன் எப்போ வேண்டுமானாலும் இறக்கலாம். அதை தடுக்க அவனுக்கு திருமணம் செய்து வைக்க வேண்டும் என்கிறான். தன் மகளை திருமணம் வயது வந்தும், திருமணம் செய்து வைக்க முடியாத ஏழை பிராமணன் அங்கு வருகிறான். மனுதர்மப்படி, திருமணம் செய்யாத பெண்ணை வீட்டில் வைத்துக் கொள்வது பாவம். தன் பாவத்தை போக்க ஏழை பிராமணன், தன் பெண்ணை கிழவன் சீதாராமனுக்கு தர சம்மதிக்கிறான்.
ஜோதிடர் ஏழை பிராமணனிடம் அவர் மகளை இறக்க இருக்கும் தன் கணவன் உயிரை மாங்கல்ய பலத்தால் காத்து, அவருடன் உடன் கட்டை இறந்தால் அவன் குடும்ப பாவங்கள் எல்லாம் போகும், அவள் மகளும் கடவுளாகப் போற்றப்படுவாள் என்கிறான்.
ஆனால், சீதாராமனை பரிசோதித்த மருத்துவர் இந்த திருமணத்தையும், ‘சதி’ முறையையும் எதிர்க்கிறார். ஜோதிடர் அனந்தா பிராமண சமூகத்தை விட்டு விரட்டிவிடுவதாக மிரட்ட, மருத்துவர் அமைதியாகிறான். பிராமணர்களின் செயலை ஓரமாய் நின்று வேடிக்கைப் பார்க்கும் வெட்டியான் பைஜூ இதை தவறு என்கிறான். தாழ்த்தப்பட்ட இனத்தில் பிறந்ததால் அவன் குரல் எடுப்படவில்லை.
ஒரு வழியாக தள்ளாத கிழவனுக்கு தன் மகள் யஷ்யோபதியை திருமண செய்த கையோடு புண்ணியத்தை சேர்த்ததாக எண்ணி செல்கிறார் பெண்ணின் தந்தை. புதிதாக திருமணமான கிழவனும், பெண்ணும் ஆற்றங்கரையில் தனிமையில் விடப்படுகிறார்கள். முதலில் பேசவே சிரமப்பட்ட கிழவன் சீதாராமன், புது மனைவி முத்தம்மிடக் ஆசைப்படுகிறான். ஆனால், தன் புது மனைவியிடம் இன்னும் வாழ வேண்டும் என்ற தன் கனவைக் கூறுகிறான்.
இவர்கள் இருவருக்கு துணையாக இருந்த சீதாராமனின் மகன்கள் கொத்துசாவிக்கு ஆசைப்பட்டு இரண்டு பேரும் சண்டைப்போட்டு ஓடுகிறார்கள். சென்றவர்கள் திரும்பிவரவில்லை. இருவரும் கங்கை நதிக்கரையில் தனிமையில் விடப்படுகின்றனர்.
வெட்டியான் பைஜூ கிழவனை ஆற்றில்ப் போட்டு கொன்று, யஷ்யோபதி காப்பாற்ற நினைக்கிறான். ஆனால், அவளே அவனை தாக்கி தனது கிழட்டு கணவனைக் காப்பாற்றுகிறாள். அடி வாங்கிய பைஜூ மீண்டும் கிழவனை அவர்கள் இருப்பிடத்துக்கே போட, யஷ்யோபதி பைஜூவிடம் மன்னிப்பு கேட்கிறாள். ஒரு கட்டத்தில் அவனை கட்டி தழுவி அழுகிறாள். மறு நாள், தன் கிழட்டு கணவன் காலில் விழுந்து குற்றவுணர்வோடு இருக்கிறாள்.
பெண்ணின் அப்பா, ஜோதிடர் புது மண தம்பதியர்களை வாழ்த்தி, அவர்கள் சமைப்பதற்கான பாத்திரங்களை கொடுக்கின்றனர். ‘சதி’ மூலம் யஷ்யோபதி இறந்தால், அவள் கடவுளாகி தன் குடும்பம் சுபிட்சமாக இருக்கும் என்ற நம்பிக்கையில் செல்கிறான் யஷ்யோபதியின் அப்பா. ஆனால், யஷ்யோபதி தன்னுடைய காதலுக்கும், சம்பிரதாயத்துக்கும் நடுவே மாட்டுக் கொண்டு தவிக்கிறாள்.
புது மனைவி வந்த சந்தோஷத்தில் அவனாகவே எழுந்து உட்காரும் அளவிற்கு முன்னேறுகிறான் சீதாராமன். தனக்கு குடிக்க பால் வேண்டும் என்ற சீதாராமன் அடம்பிடிக்க, யஷ்யோபதி பைஜூவிடம் இருந்து ஆட்டு பால் வாங்கிவருகிறாள். பைஜூவுக்கு, யஷ்யோபதிக்கு இருக்கும் மெல்லிய காதல் உரையாடல் நடக்கிறது. இதை தூரத்தில் இருந்து சீதாராமன் பார்க்க, அவளை தண்ணீரில் மூழ்க்கி சாக சொல்கிறான். யஷ்யோபதி அதையே செய்ய நினைக்க, பைஜூ தடுகிறான். யஷ்யோபதி பைஜூவிடம் தன்னை மேலும் மேலும் பாவம் செய்ய வைக்கிறாய் என்று சொல்லி அழுகிறாள்.
கொஞ்ச நேரத்தில் கங்கை ஆற்று நீர் அளவு அதிகரித்து தண்ணீர் கரைக்கு வருகிறது. சீதாராமன் இருந்த பகுதி முழுக்க நீர் சூழ்ந்துக் கொள்ள, அவனை காப்பாற்ற யஷ்யோபதி தண்ணீரில் குதிக்கிறாள். சீதாராமனை காப்பாற்ற முடியாமல் அவளுடம் நீரோடு நீராக அடித்து செல்லப்படுகிறாள். அவளை காப்பாற்ற முடியாமல் கரையில் பைஜூ அழுதுக் கொண்டு இருக்கிறான். அங்கு நடக்கும் எல்லா சம்பவங்களுக்கும் சாட்சியாக படகு காட்டியப்படி படம் முடிகிறது.
கமல் குமார் முசந்தர் எழுதிய “மஹா யாத்ரா" என்ற நாவலின் அடிப்படையாக கொண்டு எடுத்திருக்கிறார் இயக்குனர் கௌதம் கோஷ். சதியின் கொடுமையை படத்தில் காட்டவில்லை என்றாலும், மரணப் பயத்தில் இருக்கும் யஷ்யோபதி பாத்திரத்தில் சதியின் கொடுமையை உணர்த்துகிறார்.
பல திருமணம் செய்துக் கொண்ட கிழவனுக்கு சீதாராமன் என்ற பெயர் வைத்திலே இயக்குனரின் பகடி குணம் தெரிகிறது. அதுவும், எழுந்திரிக்க முடியாத கிழவன் புது மனைவியை முத்தமிட நினைப்பதும், அனுபவிக்க நினைத்து செய்யும் செயல்களும் நகைச்சுவையாக அமைத்திருக்கிறார். தள்ளாத வயதில் திருமணத்துக்கு சம்மதிக்கும் கிழவன், திருமணத்துக்கு முன்பே இறந்துவிடக்கூடாதா என்று பார்வையாளர்களை நினைக்க வைக்கிறார்.
ஒரு பெண்ணை அனுபவிக்க நினைக்கும் கிழவன் பாத்திரத்துக்கு நேர் எதிர் பாத்திரமாக பைஜூ பாத்திரம். பைஜூவை கட்டி தழுவி யஷ்யோபதி அழுதும், தன்னை தொடக் கூடாது என்கிறான். பால் வாங்க வரும் போது கூட பாத்திரத்தில் கையால் வாங்காமல், ஆட்டின் பாலை நேரடியாக அவள் பாத்திரத்திற்கு எடுத்து கொடுக்கிறான்.
மிகவும் பரிதாபப்பட வேண்டிய பாத்திரம் யஷ்யோபதி. மரண பயத்திலும் தன் கிழட்டு கணவனிடம் நாம் இறந்து மீண்டும் புது வாழ்க்கை தொடங்குவோம் என்ற நம்பிக்கையாக பேசுகிறாள். மரணத்தை சாஸ்திரம் என்ற பெயரில் ஒரு பெண்ணை எப்படி ஏற்றுக் கொள்ள வைக்கிறது. அதுவும் கிழட்டு கணவன் தன் பெயரைக் கூட தெரியாமல் திருமணம் செய்துக் கொண்டதை நினைத்து, முகம் வாடுவதும், மரணப்பயத்தில் நடுங்குவதும்... என்று வாழ்ந்த வரலாற்று பெண்களின் வாழ்க்கையை பிரதிபத்திருக்கிறது.
'உடன் கட்டை எரிதல் பழைய வழக்கம்' என்பது வரலாறாக இருக்கலாம். அதற்கு பின், எத்தனை பெண்களின் வேதனை இருக்கிறது. உணர்வுகள் கொல்லப்பட்டு இருக்கிறது. சாஸ்திரங்கள் எரியப்படுவதற்கு பதிலாக எத்தனையோ மனித உடல்கள் எரிந்திருக்கிறது. இவர்கள் மீது காரி உமிழ ஒரு பெரியார் போதாது என்பதை தான் இந்தப் படம் உணர்த்துகிறது.
அந்தர்சாலி யாத்ரா - 1988ல் பெங்காலி மொழி பிரிவில் இப்படத்திற்கு தேசிய விருது கிடைத்தது. 1988 ல் கென்ஸ் திரைப்பட விழாவிலும் திரையிடப்பட்டது என்பது பெருமைக்குரிய அம்சமாகும்.
கணவன் இழந்து மனைவி தவிக்கக் கூடாது எனவும், கணவன் - மனைவி இருவரும் இறந்து அடுத்த பிறவியில் சேர்ந்து சந்தோஷமாக வாழ்வார்கள் என்று பல காரணங்கள் மனுதர்மத்தில் சொல்லப்படுகிறது. இப்படி, பல பிற்போக்கான சிந்தனையுடனும், இந்திய அரசியல் சட்டத்திற்கு எதிரான கருத்துக்களுடைய தர்மத்தை குருட்டுத் தனமாக நம்பும் கதாப்பாத்திரங்களை வைத்து எடுக்கப்பட்ட படம் தான் “அந்தர்சாலி யாத்ரா” (Antarjali Jatra).
நாடி நரம்புகள் தளர்ந்து இறக்கும் தருவாயில் இரண்டு பிள்ளைகளோடு கங்கை நதிக்கரையில் வருகிறான் முதியவனான சீதாராமன். அவர் உடலை பார்த்த மருத்துவரும் நீண்ட நாள் உயிருடன் இருக்க மாட்டார் என்கிறார். ஆனால், ஜோதிடர் அனந்தா சீதாராமன் கைரேகையை பார்த்து, சீதாராமன் எப்போ வேண்டுமானாலும் இறக்கலாம். அதை தடுக்க அவனுக்கு திருமணம் செய்து வைக்க வேண்டும் என்கிறான். தன் மகளை திருமணம் வயது வந்தும், திருமணம் செய்து வைக்க முடியாத ஏழை பிராமணன் அங்கு வருகிறான். மனுதர்மப்படி, திருமணம் செய்யாத பெண்ணை வீட்டில் வைத்துக் கொள்வது பாவம். தன் பாவத்தை போக்க ஏழை பிராமணன், தன் பெண்ணை கிழவன் சீதாராமனுக்கு தர சம்மதிக்கிறான்.
ஜோதிடர் ஏழை பிராமணனிடம் அவர் மகளை இறக்க இருக்கும் தன் கணவன் உயிரை மாங்கல்ய பலத்தால் காத்து, அவருடன் உடன் கட்டை இறந்தால் அவன் குடும்ப பாவங்கள் எல்லாம் போகும், அவள் மகளும் கடவுளாகப் போற்றப்படுவாள் என்கிறான்.
ஆனால், சீதாராமனை பரிசோதித்த மருத்துவர் இந்த திருமணத்தையும், ‘சதி’ முறையையும் எதிர்க்கிறார். ஜோதிடர் அனந்தா பிராமண சமூகத்தை விட்டு விரட்டிவிடுவதாக மிரட்ட, மருத்துவர் அமைதியாகிறான். பிராமணர்களின் செயலை ஓரமாய் நின்று வேடிக்கைப் பார்க்கும் வெட்டியான் பைஜூ இதை தவறு என்கிறான். தாழ்த்தப்பட்ட இனத்தில் பிறந்ததால் அவன் குரல் எடுப்படவில்லை.
ஒரு வழியாக தள்ளாத கிழவனுக்கு தன் மகள் யஷ்யோபதியை திருமண செய்த கையோடு புண்ணியத்தை சேர்த்ததாக எண்ணி செல்கிறார் பெண்ணின் தந்தை. புதிதாக திருமணமான கிழவனும், பெண்ணும் ஆற்றங்கரையில் தனிமையில் விடப்படுகிறார்கள். முதலில் பேசவே சிரமப்பட்ட கிழவன் சீதாராமன், புது மனைவி முத்தம்மிடக் ஆசைப்படுகிறான். ஆனால், தன் புது மனைவியிடம் இன்னும் வாழ வேண்டும் என்ற தன் கனவைக் கூறுகிறான்.
இவர்கள் இருவருக்கு துணையாக இருந்த சீதாராமனின் மகன்கள் கொத்துசாவிக்கு ஆசைப்பட்டு இரண்டு பேரும் சண்டைப்போட்டு ஓடுகிறார்கள். சென்றவர்கள் திரும்பிவரவில்லை. இருவரும் கங்கை நதிக்கரையில் தனிமையில் விடப்படுகின்றனர்.
வெட்டியான் பைஜூ கிழவனை ஆற்றில்ப் போட்டு கொன்று, யஷ்யோபதி காப்பாற்ற நினைக்கிறான். ஆனால், அவளே அவனை தாக்கி தனது கிழட்டு கணவனைக் காப்பாற்றுகிறாள். அடி வாங்கிய பைஜூ மீண்டும் கிழவனை அவர்கள் இருப்பிடத்துக்கே போட, யஷ்யோபதி பைஜூவிடம் மன்னிப்பு கேட்கிறாள். ஒரு கட்டத்தில் அவனை கட்டி தழுவி அழுகிறாள். மறு நாள், தன் கிழட்டு கணவன் காலில் விழுந்து குற்றவுணர்வோடு இருக்கிறாள்.
பெண்ணின் அப்பா, ஜோதிடர் புது மண தம்பதியர்களை வாழ்த்தி, அவர்கள் சமைப்பதற்கான பாத்திரங்களை கொடுக்கின்றனர். ‘சதி’ மூலம் யஷ்யோபதி இறந்தால், அவள் கடவுளாகி தன் குடும்பம் சுபிட்சமாக இருக்கும் என்ற நம்பிக்கையில் செல்கிறான் யஷ்யோபதியின் அப்பா. ஆனால், யஷ்யோபதி தன்னுடைய காதலுக்கும், சம்பிரதாயத்துக்கும் நடுவே மாட்டுக் கொண்டு தவிக்கிறாள்.
புது மனைவி வந்த சந்தோஷத்தில் அவனாகவே எழுந்து உட்காரும் அளவிற்கு முன்னேறுகிறான் சீதாராமன். தனக்கு குடிக்க பால் வேண்டும் என்ற சீதாராமன் அடம்பிடிக்க, யஷ்யோபதி பைஜூவிடம் இருந்து ஆட்டு பால் வாங்கிவருகிறாள். பைஜூவுக்கு, யஷ்யோபதிக்கு இருக்கும் மெல்லிய காதல் உரையாடல் நடக்கிறது. இதை தூரத்தில் இருந்து சீதாராமன் பார்க்க, அவளை தண்ணீரில் மூழ்க்கி சாக சொல்கிறான். யஷ்யோபதி அதையே செய்ய நினைக்க, பைஜூ தடுகிறான். யஷ்யோபதி பைஜூவிடம் தன்னை மேலும் மேலும் பாவம் செய்ய வைக்கிறாய் என்று சொல்லி அழுகிறாள்.
கொஞ்ச நேரத்தில் கங்கை ஆற்று நீர் அளவு அதிகரித்து தண்ணீர் கரைக்கு வருகிறது. சீதாராமன் இருந்த பகுதி முழுக்க நீர் சூழ்ந்துக் கொள்ள, அவனை காப்பாற்ற யஷ்யோபதி தண்ணீரில் குதிக்கிறாள். சீதாராமனை காப்பாற்ற முடியாமல் அவளுடம் நீரோடு நீராக அடித்து செல்லப்படுகிறாள். அவளை காப்பாற்ற முடியாமல் கரையில் பைஜூ அழுதுக் கொண்டு இருக்கிறான். அங்கு நடக்கும் எல்லா சம்பவங்களுக்கும் சாட்சியாக படகு காட்டியப்படி படம் முடிகிறது.
கமல் குமார் முசந்தர் எழுதிய “மஹா யாத்ரா" என்ற நாவலின் அடிப்படையாக கொண்டு எடுத்திருக்கிறார் இயக்குனர் கௌதம் கோஷ். சதியின் கொடுமையை படத்தில் காட்டவில்லை என்றாலும், மரணப் பயத்தில் இருக்கும் யஷ்யோபதி பாத்திரத்தில் சதியின் கொடுமையை உணர்த்துகிறார்.
பல திருமணம் செய்துக் கொண்ட கிழவனுக்கு சீதாராமன் என்ற பெயர் வைத்திலே இயக்குனரின் பகடி குணம் தெரிகிறது. அதுவும், எழுந்திரிக்க முடியாத கிழவன் புது மனைவியை முத்தமிட நினைப்பதும், அனுபவிக்க நினைத்து செய்யும் செயல்களும் நகைச்சுவையாக அமைத்திருக்கிறார். தள்ளாத வயதில் திருமணத்துக்கு சம்மதிக்கும் கிழவன், திருமணத்துக்கு முன்பே இறந்துவிடக்கூடாதா என்று பார்வையாளர்களை நினைக்க வைக்கிறார்.
ஒரு பெண்ணை அனுபவிக்க நினைக்கும் கிழவன் பாத்திரத்துக்கு நேர் எதிர் பாத்திரமாக பைஜூ பாத்திரம். பைஜூவை கட்டி தழுவி யஷ்யோபதி அழுதும், தன்னை தொடக் கூடாது என்கிறான். பால் வாங்க வரும் போது கூட பாத்திரத்தில் கையால் வாங்காமல், ஆட்டின் பாலை நேரடியாக அவள் பாத்திரத்திற்கு எடுத்து கொடுக்கிறான்.
மிகவும் பரிதாபப்பட வேண்டிய பாத்திரம் யஷ்யோபதி. மரண பயத்திலும் தன் கிழட்டு கணவனிடம் நாம் இறந்து மீண்டும் புது வாழ்க்கை தொடங்குவோம் என்ற நம்பிக்கையாக பேசுகிறாள். மரணத்தை சாஸ்திரம் என்ற பெயரில் ஒரு பெண்ணை எப்படி ஏற்றுக் கொள்ள வைக்கிறது. அதுவும் கிழட்டு கணவன் தன் பெயரைக் கூட தெரியாமல் திருமணம் செய்துக் கொண்டதை நினைத்து, முகம் வாடுவதும், மரணப்பயத்தில் நடுங்குவதும்... என்று வாழ்ந்த வரலாற்று பெண்களின் வாழ்க்கையை பிரதிபத்திருக்கிறது.
'உடன் கட்டை எரிதல் பழைய வழக்கம்' என்பது வரலாறாக இருக்கலாம். அதற்கு பின், எத்தனை பெண்களின் வேதனை இருக்கிறது. உணர்வுகள் கொல்லப்பட்டு இருக்கிறது. சாஸ்திரங்கள் எரியப்படுவதற்கு பதிலாக எத்தனையோ மனித உடல்கள் எரிந்திருக்கிறது. இவர்கள் மீது காரி உமிழ ஒரு பெரியார் போதாது என்பதை தான் இந்தப் படம் உணர்த்துகிறது.
அந்தர்சாலி யாத்ரா - 1988ல் பெங்காலி மொழி பிரிவில் இப்படத்திற்கு தேசிய விருது கிடைத்தது. 1988 ல் கென்ஸ் திரைப்பட விழாவிலும் திரையிடப்பட்டது என்பது பெருமைக்குரிய அம்சமாகும்.
No comments:
Post a Comment